Blij met VoorZorg

Wist je dat wij ook… 

.. Ondersteuning bieden aan zwangeren en hun partner?

.. En dat we hiervoor verschillende programma’s hebben? 

.. Een hiervan Voorzorgprogramma is?

.. Een moeder zó blij was met VoorZorg dat ze ons gevraagd heeft of we misschien iets konden doen met haar verhaal zodat ze andere aanstaande ouders hiermee kan helpen?

.. We dit natuurlijk een fantastisch idee vonden en dat dit een prachtig interview geworden is? 

Petra* is 35 jaar als ze ongepland zwanger raakt en ook haar relatie geheel onverwacht tot een einde komt. Ze besluit volledig voor haar kindje te gaan, maar de omstandigheden waar ze in zit maken het niet makkelijk. Als er dan ook nog een onterechte Veilig Thuis melding volgt en haar zoontje te vroeg geboren wordt, wordt het even te veel. In een gesprek met hulpverleners wordt voorgesteld om te starten met VoorZorg. 

Wat dacht je toen je dit hoorde?

“In het verleden heb ik met veel verschillende hulpverleners te maken gehad, hier had ik niet altijd goede ervaringen mee. Dus heel eerlijk? Ik zat er echt niet op te wachten. Maar ik wist dat ik íets moest als alleenstaande moeder, dus ik besloot het maar gewoon een kans te geven.”

Hoe ervaar je het alleenstaande ouderschap? 

“Het is alles tegelijk. Het is pittiger dan ik dacht, maar ook het beste wat me ooit is overkomen. Ik ben heel blij met mijn familie en mijn buren, die helpen me waar nodig, en ook echt heel blij jouw steun, je hebt me echt een paar keer door een periode heen geholpen waarvan ik dacht ‘Help! hoe ga ik dit doen!’ Ik weet niet hoe ik hier anders doorheen gekomen was.”

Hoe zag die hulp er dan uit? 

“Waar ik het meest aan had waren gewoon de gesprekken. In het begin durfde ik niet veel te delen, ik had echt het gevoel dat je een soort controlerende factor was. Dat je kwam kijken of ik het wel goed deed. Dus ik zorgde altijd dat ik netjes was aangekleed, dat het huis opgeruimd was en vertelde alleen de positieve dingen. Maar toen ik ging ervaren dit bij Voorzorg totaal anders was, ben ik steeds meer gaan delen. Over hoe het echt met me ging, ook mentaal, mijn onzekerheden als moeder, mijn lastige verleden, de financiële struggles, mijn angsten. Het was heel fijn hierover te sparren. Dit heeft me echt wel sterker gemaakt als moeder. 

Maar ook hele praktische zaken. Toen ik zonder medicatie kwam te zitten en ik van het kastje naar de muur werd gestuurd ben jij echt voor mij in de bres gesprongen en heb gezorgd dat het in orde kwam. Het gevoel dat er iemand naast je staat is zo fijn.”

Van fulltime ploegendiensten naar parttime baan in de regelmaat. 

“Toen ik mijn zoontje kreeg werkte ik fulltime onregelmatige diensten, met name nachten. Ik dacht dat ik dit wel zou kunnen, ’s nachts werken en overdag voor een baby zorgen. Dat liep alleen even anders. Dat is als alleenstaande ouder niet te doen. Na een zware, intensieve periode, waarin ik ook een tijdje niet heb kunnen werken, heb ik na lang wikken en wegen en met hulp van mijn netwerk en VoorZorg besloten dat het anders moest en ben ik nu parttime bereider van medicatie, gewoon overdag. Ik geniet van mijn werk, maar geniet net zo hard van de vrije dagen die ik nu met mijn kleine heb. Ben inmiddels ook bezig met mijn tweede opleiding, tot farmaceutisch technicus. Ik ben heel trots dat dit allemaal lukt en ik zo een steentje kan bijdragen aan de maatschappij.”

Je vertelde in het begin dat je eerder ervaring had met hulpverleners. En dat dit heel anders voelde dan voorzorg. Kun je vertellen waar het verschil in zit?

“Ja dat is wel echt het gevoel dat het vóór me was en niet tégen mij. Niet controlerend maar er  gewoon voor me zijn. Je nam het voor me op bij Veilig Thuis, geeft me het gevoel dat ik het wél goed doe als moeder. En ik durfde en kon ook echt mezelf zijn. Gewoon in pyjama op de bank en met een huis dat misschien niet een keer helemaal netjes is. Dat mocht ook gewoon, zonder dat daar een oordeel over kwam. Dat maakte voor mij echt het verschil. 

En het hielp me ook om anders naar andere hulpverleners te kijken, misschien stonden zij er ook wel zo in. Dit maakte wel dat ik naast Voorzorg ook bijvoorbeeld maatschappelijk werk heb durven accepteren om me tijdelijk te helpen met de financiële zorgen die er in het begin waren. Dat had ik anders echt niet gedaan.”

Waren er ook dingen die je moeilijk vond, of niet zo fijn aan VoorZorg?

Nou door mijn eigen onrust en doordat ik mezelf oplegde dat alles perfect moest, zag ik wel eens tegen de bezoeken op. Geen zin, te spannend, te druk. Maar als je er dan was dan was het eigenlijk toch altijd wel fijn en voelde ik me daarna een stuk rustiger en zekerder. 

Je hebt uit jezelf aangegeven dat je heel graag iets wilde delen over je eigen ervaring met VoorZorg. Dit omdat je het andere ouders ook zo gunt en ze hierdoor misschien de drempel over durven. Wat zou je tegen hen willen zeggen?

“Je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Of je nu alleen bent of wel met zijn tweeën, een kind krijgen brengt veel onzekerheid en lastige situaties met zich mee. Zeker als je omstandigheden ingewikkeld zijn. Het is zó fijn als je weet dat je op iemand terug kan vallen en die je kunt bereiken als er iets is. Ik zat er zelf eerlijk gezegd ook niet op te wachten, maar het heeft me zoveel gebracht. Ik heb echt veel steun ervaren en kan oprecht zeggen dat ik er een veel zelfverzekerdere moeder van ben geworden en dat ik veel meer kan genieten van het ouderschap.”

 

*Gefingeerde naam, moeder wil graag voor haar zoontje anoniem blijven